Decennialang werd algemeen aangenomen dat mensen die een medisch noodgeval ervaren, niet op behandeling moeten wachten. Richtlijnen voor de behandeling van personen met hartaanvallen, beroertes en traumatische verwondingen geven prioriteit aan snelle respons. De medische gemeenschap verwijst naar het "gouden uur" - de 60 minuten waarbinnen een gewonde of zieke persoon definitieve behandeling moet krijgen vanaf het moment van verwonding of het begin van symptomen. Als de zorg na dit uur wordt uitgesteld, neemt het risico op ernstige, langdurige complicaties of overlijden aanzienlijk toe. Er ontstonden nieuwe zorgsystemen, vaak geregionaliseerd, om ervoor te zorgen dat er geen kostbare tijd verloren gaat bij het vervoeren, stabiliseren, behandelen en overbrengen van patiënten.

Maar voor mensen die een psychiatrisch noodgeval of een noodsituatie ervaren, heeft een vergelijkbare urgentie in combinatie met systeemverandering niet de overhand gehad. Zelfs in 2022 moeten te veel ziekenhuizen, crisisteams, eerstehulpverleners en anderen die mensen snel een gedragsmatige gezondheidsbehandeling moeten geven, vertrouwen op verouderde, handmatige processen om klinisch geschikte zorg te vinden, wat kritieke vertragingen in de zorg veroorzaakt. In hun zoektocht naar plaatsing bellen clinici één voor één naar gedragsgezondheidsinstellingen en -programma's, laten ze berichten achter, faxen papierwerk en wachten tot ze worden teruggebeld. De schijnbaar eenvoudige handeling van het overdragen van een patiënt naar gedragsmatige gezondheidszorg vereist dat clinici talloze uren besteden aan repetitieve administratieve taken die hen wegnemen van directe patiëntenzorg.

Het resultaat is dat, veel te vaak, kinderen, adolescenten en volwassenen die een gedragscrisis ervaren, uren of zelfs dagen wachten op plaatsing in een klinisch geschikte therapeutische behandeling. Eén studie documenteert een gemiddelde verblijfsduur op de afdeling spoedeisende hulp van een ziekenhuis voor psychiatrische opnames van 18 uur, vergeleken met 5 uur voor niet-psychiatrische opnames.1 Anderen schatten de gemiddelde verblijfsduur tussen 6,8 uur en 34 uur voor patiënten die psychiatrische behandeling nodig hebben. 2,3

Tegenwoordig zijn deze wachttijden waarschijnlijk nog langer, omdat de pandemie de ED-instapcrisis op twee manieren heeft verergerd. Ten eerste zitten ziekenhuizen op of boven hun capaciteit met patiënten met COVID-19 en andere ernstige fysieke aandoeningen in combinatie met een steeds groter wordend personeelstekort. Twee, de pandemie, en de daarmee gepaard gaande angst, stress en isolatie, hebben bijgedragen aan een toegenomen behoefte aan gedragsmatige gezondheidszorg, vooral bij kinderen en adolescenten. Naar verluidt zagen kinderziekenhuizen tussen januari en juli 2021 een stijging van 45 procent van het aantal gevallen van zelfverwonding en zelfmoord bij kinderen. .5

De missie van XFERALL is om drastisch tijd te besparen voor klinisch personeel en de hoeveelheid tijd die patiënten doorbrengen op SEH's te verminderen die wachten op een transfer naar het meest geschikte zorgcentrum door innovatieve technologische oplossingen toe te passen. Het platform maakt realtime communicatie mogelijk, zodat clinici die een patiënt moeten plaatsen, plaatsing kunnen aanvragen bij zo weinig of zo veel faciliteiten als ze willen; reacties ontvangen van faciliteiten of programma's die de patiënt kunnen accepteren en behandelen; en deel klinische informatie - allemaal binnen enkele minuten en binnen één enkele bron. Door deze gecoördineerde aanpak kunnen zorgverleners en patiënten ook worden betrokken bij het besluitvormingsproces.

De District of Columbia Hospital Association en XFERALL, 's lands toonaangevende platform voor mobiele patiëntoverdracht, zijn een samenwerking aangegaan die ziekenhuizen in DC een nieuw proces biedt voor het overbrengen van acute en gedragsmatige gezondheidspatiënten naar klinisch geschikte zorginstellingen. Kom voor meer informatie op 10 mei naar een gratis webinar, Gedragsgezondheid Patiëntoverdracht en plaatsingstechnologie, en leer over dit programma en hoe het de toegang voor patiënten in crisis kan verbeteren.

1 Nicks BA, Manthey DM. De impact van de opname van psychiatrische patiënten op de spoedeisende hulp. Emerg Med Int 2012; 2012: 360308.

2 Weiss AP, Chang G, Rauch SL, et al. Patiënt- en praktijkgerelateerde determinanten van de opnameduur op de SEH voor patiënten met een psychiatrische aandoening. Ann Emerg Med. 2012;60(2):162–71.

3 Tuttel GA. Toegang tot psychiatrische bedden en impact op spoedeisende geneeskunde. Chicago, IL: Raad voor Medische Dienst, American Medical Association; 2008.

4 Kinderartsen, kinder- en jeugdpsychiaters en kinderziekenhuizen verklaren nationale noodtoestand in de geestelijke gezondheid van kinderen, 19 oktober 2021.

aacap.org/aacap/zLatest_News/Kinderartsen_CAPs_Childrens_Hospitals_Declare_National_Emergency_Childrens_ Mental_Health

5 Ibid